Krakowski Klub Szachistów jest najstarszym polskim klubem szachowym. Za jego powstanie uznaje się datę 10 maja 1893 roku kiedy to zatwierdzono pierwszy statut klubu. Początkowo spotkania naszych członków (a założycieli było 23) odbywały się w kawiarni Schmidta, ale wraz z rozwojem klubu (po 20 latach klub zrzeszał ok. 80 miłośników królewskiej gry), zaczęła się wędrówka po kolejnych kafejkach znajdujących się w najbliższej okolicy Rynku Głównego.W klubie rozgrywano nie tylko partie towarzyskie, był on prawdziwym centrum życia szachowego w Galicji. Działacze Krakowskiego Klubu Szachistów brali czynny udział w tworzeniu zarówno Polskiego Związku Szachowego (w 1926 roku), jak i OZSzach w Krakowie (rok 1938). Na imprezach organizowanych przez KKSz (turnieje, mecze i partie pokazowe, symultany) gośćmi byli znakomici szachiści z całego świata m.in.: F. Marshall i am F. Samisch.
Rozwój klubu zahamował wybuch II Wojny Światowej. Jednak już w lutym 1945 roku, bezpośrednio po wyzwoleniu Krakowa, szachiści znów zaczęli się spotykać. W Krakowie zorganizowano zebranie reaktywacyjne PZSzach, a w KKSz organizowano wiele imprez, w których nierzadko brało udział ponad 100 zawodników.
Wraz z wyzwoleniem zaczyna się złota era w dziejach KKSz… W latach 1948, 1954, 1957 i 1962 nasz klub zostaje Drużynowym Mistrzem Polski, czterokrotnie zajmujemy drugie miejsce (lata 1946, 1949, 1958 i 1960), a raz – w roku 1951 roku – zdobywamy w lidze brązowy medal.
Wśród naszych członków jest wiele znakomitości. Wymienić należy choćby Annę Jurczyńską, Edwarda Arłamowskiego doskonałego problemistę, Tadeusza Ciejkę ( oto kilka jego partii, Czesława Jędrzejka ( którego wspaniałą partię z Michaiłem Talem z 1966 roku można zobaczyć tutaj ), Andrzeja Szyszko-Bohusza, Alfreda Tarnowskiego i Zbigniewa Węglowskiego. W barwach KKSz występuje też prawdziwy diament, najlepszy powojenny polski szachista, sześciokrotny Mistrz Polski, arcymistrz Bogdan Śliwa.
Pomimo znakomitych wyników sportowych, nie omijają jednak klubu problemy organizacyjne. Kłopoty z lokalem są jedną z przyczyn najpierw fuzji z sekcją szachową „Cracovii” (1949), a potem przenosin do „Pałacu pod Baranami”
i zmiany nazwy na „Sparta WDK”. Wreszcie w lutym 1957 roku klub powraca do swojej historycznej nazwy, a jego siedzibą zostaje KDK w Rynku Głównym.
Od 1963 roku w klubie zaczyna się kryzys. Zawodnicy KKSz odnoszą jeszcze sukcesy (m.in. kolejny tytuł MPJ zdobywa Czesław Jędrzejek, pierwszy tytuł IMP trafia do Anny Jurczyńskiej, medal w IMP Bogdana Śliwy), ale drużyna coraz dalsze miejsca w Drużynowych MP. Dochodzi do tego, że klub spada do II, a nawet do III ligi. Mimo braku spektakularnych sukcesów, klub pozostaje centrum życia szachowego w Krakowie.
W roku 1975 prezesem zostaje Jerzy Krzyworzeka. Doprowadza on do połączenia z sekcją szachową „Hutnika” Kraków, która pozwala klubowi wrócić na areny II ligi. Pomimo tego, że fuzja nie przynosi zamierzonych efektów (Hutnik wycofuje się z wielu ustaleń, m.in. nie udziela obiecanego wsparcia finansowego), to reprezentanci KKSz zaczynają odnosić coraz większe sukcesy. I tak w 1976 roku drużyna seniorów powróciła do ekstraklasy. W tym samym czasie coraz większe sukcesy odnosi zespół juniorów, który w 1977 roku zajmuje w 1 lidze 6 miejsce. Nie brakuje też sukcesów indywidualnych – tytuły MP zdobywają Jerzy Kostro i Anna Jurczyńska.
Problemy organizacyjne stają się jednak coraz większe i zaczynają od nas odchodzić najsilniejsi gracze. Wykorzystując jubileusze dziewięćdziesięciolecia i stulecia klubu, KKSz próbuje podnieść się z letargu. W 1991 roku tytuł MP zdobywa Czesława Grochot, w połowie lat 90 udaje się awansować do II ligi – drużyna jednak nie jedzie na rozgrywki.
Dopiero w 2001 roku dochodzi do prawdziwego przełomu. Dzięki wieloletnim staraniom członków Zarządu (szczególne podziękowania należą się w tym miejscu Andrzejowi Pelczarowi i Józefowi Pułce) udaje się znaleźć lokal. Choć pomieszczenie przy ul. Prądnickiej 43 nie jest zbyt duże, to jego pozyskanie powoduje nasz powolny rozkwit.
Do drużyny zaczynają przychodzić znaczący zawodnicy (m.in. kandydaci na mistrzów: Grzegorz Słabek, Rafał Gunajew, Paulina Kamińska, Andrzej Gbyl i Arkadiusz Zaskalski. W konsekwencji w 2004 roku udaje się nam powrócić na szczebel ogólnopolski – awansujemy do II ligi seniorów. Choć występ jest nieudany, to w 2005 roku KKSz ponownie wygrywa III ligę i w sierpniu tego roku w II lidze drużyna zajmuje wysoką 11 lokatę. W latach 2006-2009 drużyna systematycznie startuje w drugiej lidze. Ostatnie lata to powrót do trzeciej ligi, gdzie regularnie zajmujemy czołowe lokaty. Dobrą tradycją staje się fakt, że w niższych ligach występują nasze drużyny rezerwowe. Dzięki temu nasi najlepsi juniorzy oraz znaczna liczba członków klubu może reprezentować nasze barwy.
Wielkie sukcesy w turniejach słabowidzących odnosi Rafał Gunajew. Regularnie zajmuje medalowe pozycje w IMP (w tym dwukrotnie złoto), a jako reprezentant Polski jest multimedalistą w Drużynowych Mistrzostwach Świata i Pucharze Świata IBCA.
Od momentu pozyskania lokalu rozpoczęliśmy cykle turniejów szachowych, które z biegiem czasu cieszą się coraz większym zainteresowaniem wśród mieszkańców Krakowa. Najliczniejszą frekwencją cieszą się turnieje środowe (od 2003 roku), ale swoich miłośników mają zarówno piątkowy cykl Grand Prix (od 2015 roku), jak i przeznaczony dla naszych najmłodszych graczy cykl „Soboty z Krakowskim Klubem Szachistów”.
Dzięki staraniom nowego zarządu klubu, w 2002 roku inaugurujemy szkolenie juniorów. Choć na początku nie było łatwo, to z czasem pomysł okazuje się być strzałem w przysłowiową dziesiątkę. Po 15 latach szkolenia nasz klub znany jest właśnie ze znakomitego szkolenia młodzieży, a świadczą o tym dziesiątki medali rangi Mistrzostw Polski Juniorów oraz coraz wyższe miejsca w klasyfikacji punktowej MSiT (od 2014 roku klub jest w wojewódzkiej klasyfikacji zdecydowanym liderem). Przychodzą też coraz większe sukcesy drużynowe. W latach 2012-2016 drużyna juniorów Krakowskiego Klubu Szachistów występuje w ekstralidze juniorów, a rezerwy regularnie zajmują medalowe lokaty w lidze wojewódzkiej (kilkukrotnie awansując na szczebel ogólnopolski).
Dzięki wyjazdowi w 2009 roku do Liptowskiego Mikulasza udało się nam nawiązać kontakty z szachistami z zagranicy. Od tej pory nasi juniorzy byli zapraszani do Belgii, Czech, Słowacji, na Ukrainę i do Węgier. Pojedynki międzynarodowe mają też miejsce w naszym lokalu klubowym. W ostatnim czasie rozegraliśmy mecze z drużynami z Holandii i Hiszpanii, a w ramach rewizyty na naszych turniejach gościli też szachiści z Czech, Słowacji, Ukrainy i Węgier.